De Mooserwirt in St. Anton: what happens in de Moos, stays in de Moos

De Mooserwirt, de Moos voor ingewijden, in St. Anton (am Arlberg) is een begrip. Vooral onder de wat oudere après-skiër onder ons. Oudere jongere dan wel te verstaan. Laten we zeggen 35+. En hoewel St. Anton zeker niet een puur Nederlands après-ski dorp is (denk: Gerlos), sterker nog: internationaler vindt je het niet in Oostenrijk, is de Moos toch vooral het thuis van de Nederlandse man. Liefst en vooral in gezelschap van een groep van z’n beste ‘vrinden’ die hij nog kent van zijn studietijd. Allemaal inmiddels een aantal jaren ouder, wat grijzer en minder haar, en meestal goed terecht gekomen. Dat ene (lange) weekend dat ze jaarlijks samenkomen in de Moos, voelen ze zich weer de koning van het corps, de master van de vereniging en vooral de onverslaanbare babe magnet. Herken jij jezelf?

Snelheidslimieten zijn voor mietjes

Gezamenlijk in één of twee Range Rovers of Volvo XC90s naar het mekka voor de fanatieke skiër en après-skiër. Vroeg opgestaan, in het donker suizend over de Autobahn, plankgas, snelheidslimieten zijn voor watjes. Met een beetje mazzel kom je voor 14:00’uur aan bij het pensioen van Frau Falch of Pension Inge. Hetzelfde pension waar je al jaren komt en waar ze zo goed voor je zorgen. Op loopafstand van of in het bruisende centrum.  Je kan nog net een pistetje of twee pakken voor je eindigt (of begint) bij de Moos. Hoor je er gelijk bij in je (rode) skibroek, want in je gewone kloffie valt het ook weer zo op dat je een newbie bent.

#metoo

Parallel en volledig nuchter kom je in volle vaart over de blauwe 50 aangeskied. DJ Gerhard (64 jaar alweer!) staat dan al te draaien vanaf half 4. Het is mooi weer, wel zo leuk omdat het dan buiten minstens zo dampt als binnen. Jouw ogen en die van je vrinden scannen het terras. Het is even zoeken naar de meest strategische plek waar jullie je territorium af gaan zetten. Ergens niet te ver van de bar (er moet nog flink wat bier in om in de stemming te komen), niet te dicht bij die andere 35+ vrindenclubjes, maar zeker ook niet te ver van de zwaar minder vertegenwoordigde clubjes vrouwen. Op zich zijn die er wel, maar dan toch ook vaak in de vrouwelijke tegenhanger van je eigen clubje, in álles. Dat betekent naast 35+, genoeg te makken en ‘wel zin hebben in een stout weekend’, ook iets te luidruchtig, iets te veel last van de lichamelijke zwaartekracht en vooral … iets te makkelijk te veroveren. Als je niet oppast moeten jullie zelf nog aan de #metoo. Daarom beter iets dichter bij het zeldzamere clubje twenty-somethings. Liefst niet Nederlands, maar Oost-Europees hoeft dan ook weer niet.

En dan begint het spel. Wie haalt bier en wie durft hen als eerste aan te spreken en waarmee? Na een aantal halve liters, of als je nou echt bij het clubje proleten hoort, een aantal flessen Moët, is er van de eerste aarzelingen niets meer over. Je praat volop met alles wat geen man is, waagt zelfs een dansje, schreeuwt naar je vrienden om over de andere schreeuwers heen te komen, en gaat ervan uit dat jouw handen overal mogen komen waar die van de echtgenoten in kwestie ook mogen komen. Met een beetje geluk verloopt dit bijzondere paringsritueel zonder een klap op je kop van de sporadische ega die mee mocht, en hou je de schade beperkt tot een onschuldige halve tongzoen. Om 20:00 uur stopt de muziek en kijkt iedereen collectief verschrikt op. Waar zijn je vrinden? Is iedereen compleet? Check anders even dat donkere hoekje binnen of doe een rondje wc! Als je elkaar dan weer gevonden hebt, moet je nog naar beneden skiën. Minstens zo legendarisch.

Een tweede kans!

Er is geen après-skibar In Europa waar zoveel video’s gemaakt zijn van dronken skiërs die nog naar beneden moeten en willen na een middagje Moos. Ook niet-skiërs kunnen bij de Moos komen (lopen of bus) en kiezen voor de terugweg vaak de vuilniszak onder de kont. Het is één grote chaos van omvallende skiërs en wandelaars. Hier sta je ineens voor nog een keuze. Gaan jullie in één streep naar beneden, of grijp je onderweg de kans om nog een schalkse dame uit de nood te helpen. Je kans op succes is twee keer zo groot, want ook uit het hoger gelegen Krazy Kanguruh komen ze nu massaal naar beneden. En de kans dat daar een niet-Nederlands, niet-Oost-Europees, wel Engelssprekende gewillige twenty-something tussen zit is aanzienlijk! Aan jou de keus, bied je aan haar ski’s over de ene schouder en haarzelf over de andere te gooien en zo moeiteloos naar beneden te skiën of vind je het wel geschoten en duiken jullie lekker met je eigen groepje naar beneden om na een verkwikkende douche ergens heerlijk te gaan eten en elkaar op de schouders te slaan over hoe fantastisch jullie het wel niet hebben?  Volgend jaar weer?

Tip: Als je nou toch als groep weer naar de Moos gaat, kan je net zo goed als groep herkenbaar zijn (dat zoekt ook wat makkelijker om 20:00 uur en dronken op de piste). Een t-shirt of hoodie met je eigen of groepsnaam schijnt het goed te doen bij babe magnets!

Suuz

Is ondanks late nachten van het vroeg op de piste staan ‘omdat niks zo goed werkt tegen een kater als frisse berglucht’. Bij knikkende ledematen, ongeacht tijdstip, een glühwein erin en ze komt weer lachend elke piste naar beneden.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze website gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.